Τοποθεσία
Ο Μέζαπος είναι παραθαλάσσιος οικισμός στον κόλπο της χερσονήσου Τηγάνι, του δήμου Ανατολικής Μάνης του νομού Λακωνίας, με δύο υπέροχες βραχώδεις ακρογιαλιές με βότσαλο και γαλαζοπράσινα νερά και το μικρό ψαράδικο λιμανάκι της Κουρκούς. Η κολύμβηση στις παραλίες του Μεζάπου οδηγεί και σε μια από τις συναρπαστικότερες εξερευνήσεις των παρακείμενων σπηλαίων της περιοχής.
Στο Μέζαπο θα συναντήσετε, και την εκκλησία της Παναγίας της Βλαχέρνας, που αποτελεί ένα μικρό και ταπεινό βυζαντινό μνημείο κάλλους και πίστης (13ου αι.).
Στη χερσόνησο Τηγάνι, δυτικό όριο του όρμου του Μέζαπου, σώζονται λείψανα του φράγκικου κάστρου της Μεγάλης Μαΐνης του 13ου αιώνα, που εικάζεται ότι ήλεγχε όλη τη Μάνη και κατά μία εκδοχή πήρε το όνομά της από αυτό, και αποτελεί ιδανική επιλογή για τους λάτρεις της πεζοπορίας.
Η Γειτονιά
Ο Μέζαπος απέχει 8km από τον παραθαλάσσιο οικισμό Γερολιμένα που το όνομά του οφείλεται στην θεώρησή του ως «ιερού λιμανιού» στην αρχαιότητα, ενώ επί τουρκοκρατίας αποτέλεσε ένα από τα ορμητήρια των Μανιατών πειρατών.
23km από το Μέζαπο, η Βάθεια αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα αξιοθέατα της Μέσα Μάνης αποτελούμενη από μια συστάδα εγκαταλελειμμένων πλέον μανιάτικων πύργων, μνημείο της αρχιτεκτονικής παράδοσης της Μάνης.
Το Πόρτο Κάγιο είναι ένα ήσυχο χωριό το όνομα του οποίου προήλθε από το ενετικό Porto Quaglio και το γαλλικό Port des Cailles (Λιμάνι των Ορτυκιών). Το Πόρτο Κάγιο αποτέλεσε ορμητήριο του πειρατικού στόλου του Λάμπρου Κατσώνη, όπου τελικώς αφανίστηκε. Στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν η τοποθεσία από την οποία σημαντικός αριθμός Βρετανών στρατιωτών διέφυγε προς την Αίγυπτο.
Ο δρόμος τελειώνει στο επιβλητικό Ακρωτήριο Ταίναρο, που αποτελεί το νοτιότερο άκρο της Μάνης και της ηπειρωτικής Ευρώπης (20 λεπτά περπάτημα περίπου από το δρόμο), και τοποθετείται μυθολογικά μια από τις πύλες του Άδη. Ο φάρος του Ταινάρου είναι ένα από τα πιο ξεχωριστά αξιοθέατα ολόκληρης της Πελοποννήσου. Λίγο πριν στο Πόρτο Στέρνες, εντοπίζονται τα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα, και μετέπειτα το εκκλησάκι των Ασωμάτων.
Προς την άλλη μεριά, 13km περίπου από το Μέζαπο, βρίσκονται τα σπήλαια του Διρού που θεωρούνται από τους σπηλαιολόγους, από τα σημαντικότερα σε όλο τον κόσμο. Έχουν σχηματιστεί από ένα υπόγειο ποτάμι στα έγκατα του βράχου, δημιουργώντας μια επιβλητική ατμόσφαιρα, ανεπανάληπτα χρώματα και σχήματα που αγγίζουν την τελειότητα.
Στη συνέχεια, 19 km περίπου από το Μέζαπο, μπορεί κανείς να επισκεφτεί την άκρως παραδοσιακή, κοσμοπολιτική και ιστορική Αρεόπολη, από όπου στις 17 Μαρτίου 1821 ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην τουρκοκρατία, να περιηγηθεί στα πλακόστρωτα σοκάκια της με θέα τον επιβλητικό Ταύγετο, να γευτεί τα παραδοσιακά, και όχι μόνο, πιάτα της, και να χαλαρώσει απολαμβάνοντας τον καφέ, το γλυκό ή το ποτό του, διασκεδάζοντας μέχρι το πρωί.
Λίγο μακρύτερα, 43km περίπου από το Μέζαπο, βρίσκεται το Γύθειο ιστορική κωμόπολη και υπερσύγχρονο λιμάνι που συνδέει τη Μάνη με τα Κύθηρα, την Κρήτη (Καστέλι) και Αντικύθηρα. Ο Παυσανίας ως ετυμολογία του ονόματος παρουσιάζει την πεποίθηση ότι στην αρχαιότητα σήμαινε «Γη των θεών» και αυτό από την παράδοση ότι κάποτε ο Ηρακλής και ο Απόλλωνας κατά το χτίσιμο της πόλης ήλθαν σε σύγκρουση εξ αιτίας του μαγικού τρίποδα του Μαντείου των Δελφών. Σύμφωνα με τον Παυσανία και πάλι, ο Πάρις πέρασε σε αυτό την πρώτη του νύχτα με την Ωραία Ελένη ύστερα από την αρπαγή της.